Οδοιπορικό στη Μεγαρική Ιστορία και Παράδοση.

Οδοιπορικό στη Μεγαρική Ιστορία και Παράδοση.

Στο βάθος της προϊστορίας.

Ο πρώτος σταθμός, στο μακρινό ταξίδι μέσα στη μεγαρική ιστορία, είναι ο κατακλυσμός. Βρίσκεται στο βάθος της προϊστορίας, ανάμεσα στην τοπική παράδοση και τη μυθολογία.

Ένας παράξενος γάμος.

Σύμφωνα με τη μεγαρική παράδοση και μυθολογία, στα προϊστορικά χρόνια, οι κάτοικοι της περιοχής που αργότερα ονομάστηκε Μεγαρίδα, εκτός από τους γνωστούς θεούς του Ολύμπου, λάτρευαν και τις Σιθνίδες νύμφες. Πίστευαν μάλιστα ότι αυτές οι θεότητες προστάτευαν τα νερά των πηγών. Ο Δίας, ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, παντρεύτηκε τη Θυάτειρα, την ομορφότερη Σιθνίδα νύμφη. Απ’ αυτόν τον παράξενο γάμο γεννήθηκε ο Μέγαρος, ένα χαρισματικό και άξιο παιδί που κατάφερε να κερδίσει την αγάπη των θεών και των ανθρώπων.

Ξεπεσμός.

Όμως, εκείνη την εποχή ο κόσμος άλλαζε προς το χειρότερο. Οι περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να ξεχνούν τους θεούς και να πέφτουν σε αμαρτίες. Ο Μέγαρος ήταν από τους ελάχιστους που ακολουθούσαν το δρόμο της αρετής και λυπόταν για το κατάντημα των συνανθρώπων του.

Η θεϊκή εντολή.

Ο Δίας, βλέποντας την αχαριστία και τον κατήφορο που είχαν πάρει οι άνθρωποι, αποφάσισε να τους αφανίσει. Θα γλίτωναν μόνο όσοι εξακολουθούσαν να πιστεύουν στους θεούς, να προσεύχονται, να κάνουν θυσίες και να ζουν έντιμα και ηθικά. Απ’ αυτούς ήθελε να ξαναγεννηθεί το ανθρώπινο γένος. Άρχισε λοιπόν να τους επιλέγει και να τους συμβουλεύει. Ένας από τους τυχερούς, που θα συνέχιζαν την ενάρετη ζωή τους, ήταν φυσικά και ο Μέγαρος.

Μια μέρα λοιπόν παρουσιάζεται ξαφνικά μπροστά του ο θεός Δίας και του λέει:

«Παιδί μου, έφτασε η ώρα που ο κόσμος θα γλιτώσει από τους κακούς και ανήθικους ανθρώπους. Έρχεται μεγάλος κατακλυσμός. Σε λίγο θα αρχίσει να βρέχει συνέχεια για εννιά μέρες και εννιά νύχτες. Η περιοχή που βλέπεις γύρω σου θα μετατραπεί σε μια τεράστια λίμνη. Όμως, εσύ και οι υπόλοιποι καλοί και τίμιοι άνθρωποι θέλω να σωθείτε.

Γι’ αυτό άκουσέ με καλά. Μόλις κοπάσει λίγο η δυνατή μπόρα, θα ακολουθήσεις κολυμπώντας ένα σμήνος γερανών που θα πετούν κοντά σου. Όπου πηγαίνουν θα πηγαίνεις και όπου σταθούν θα σταθείς. Μη φοβάσαι και όλα θα πάνε καλά. Τα πουλιά ξέρουν τι πρέπει να κάνουν».

Περιμένοντας τις πρώτες σταγόνες.

Ο Μέγαρος ακούγοντας αυτά τα λόγια κοκάλωσε, έμεινε άφωνος, λες και ήταν άγαλμα. Όταν συνήλθε, πήγε στον κοντινότερο βωμό, προσευχήθηκε και πρόσφερε θυσία στο Δία για να τον ευχαριστήσει. Αμέσως μετά έτρεξε να ενημερώσει τους ανθρώπους για το κακό που ερχόταν. Μάταιος κόπος. Κανένας δεν τον πίστεψε. Όλοι τον έλεγαν τρελό και τον περιγελούσαν.

Απογοητευμένος και λυπημένος για τη στάση των συνανθρώπων του, περίμενε με αγωνία να πέσουν οι πρώτες σταγόνες.

Η σωτηρία ήρθε πετώντας.

Πράγματι, έγινε μεγάλος χαλασμός. Τα ορμητικά νερά παρέσυραν στο πέρασμά τους ό,τι έβρισκαν και σε ολόκληρη τη χώρα είχαν σχηματιστεί μικρές και μεγάλες λίμνες. Ο Μέγαρος κολυμπούσε με ψυχραιμία, όπως τον είχε συμβουλέψει ο Δίας, ώσπου οι γερανοί εμφανίστηκαν και γέμισαν την ψυχή του με ανακούφιση. Κατευθύνονταν προς τα δυτικά και στάθηκαν σε μια βουνοκορφή που προεξείχε από τα νερά.

Κατάλαβε ότι εκεί βρισκόταν η σωτηρία του. Έφτασε μετά από λίγο στο μέρος εκείνο, κατάκοπος από τη μεγάλη προσπάθεια. Προσευχήθηκε για μια φορά ακόμα στο Δία, ευχαρίστησε τους γερανούς που έκαναν κύκλους στον ουρανό κι από ψηλά τον χαιρετούσαν και περίμενε με υπομονή να ολοκληρωθεί ο κατακλυσμός.

Μεγαρίδα.

Η περιοχή που φάνηκε όταν στέγνωσαν τα νερά, ονομάστηκε Μεγαρίδα, προς τιμή του Μέγαρου, ενώ το βουνό όπου σώθηκε, πήρε το όνομα Γεράνεια, από τους γερανούς πού στάθηκαν στην κορφή του.

Στον επόμενο σταθμό του Μεγάλου Ταξιδιού θα παρακολουθήσουμε, τη Μεγαρίδα στα πρώτα βήματά της μέσα στην προϊστορία, καθώς και τη γέννηση της ιστορικής πόλης των Μεγάρων.

ΤΕΛΟΣ 1ου μέρους . < συνεχίζεται >