
Προσκοπισμός το 2010, τι σημαίνει και πόσο δημοφιλής παραμένει άραγε; Οσοι γνωρίζουν και αγαπούν τον προσκοπισμό δηλώνουν ότι υπάρχει ανανέωση του ενδιαφέροντος τα τελευταία χρόνια, ίσως ως αντίδραση στην απομόνωση και την αντικοινωνικότητα, αλλά και ως στάση ζωής.
Γιατί, τα παιδιά και οι έφηβοι (συμμετέχουν τώρα στα Καμένα Βούρλα ηλικίες από 11 έως 14) μαθαίνουν να δρουν οργανωμένα, με σύστημα και κανόνες, με σεβασμό στη διαφορετικότητα, στα διαφορετικά ταλέντα και ανάγκες και προπάντων μαθαίνουν να είναι χρήσιμα. Πόσο επίκαιρο πλέον ακούγεται αυτό το «χρήσιμος στην κοινωνία» που τόσο είχε αγνοηθεί ως… «ξεπερασμένο». Αλλά τίποτε δεν έχει περισσότερο ανάγκη η Ελλάδα από παιδιά που μεγαλώνουν με συναίσθηση ότι ανήκουν σε μια κοινωνία με αρχές και όνειρα και που εκείνη, όμως, η μεγάλη κοινωνία θα έχει χώρο γι’ αυτά να τα υποδεχθεί. Είναι μια διαρκής μάθηση η θητεία στους προσκόπους. Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους: Παιδιά μέσα στη Φύση, σε κοινότητες, με φιλίες που χτίζονται γερά με γνώμονα την άμιλλα, την κοινή δραστηριότητα, το παιχνίδι. Αξέχαστες θα είναι οι αναμνήσεις τους όταν μεγαλώσυν και θα θυμούνται τα Καμένα Βούρλα του 2010, όταν οι εφημερίδες έγραφαν για τα 100 χρόνια του προσκοπισμού, Τέτοιες ειρηνικές γιορτές με μεγάλη κοινωνική αξία φένουν χαμόγελα στα χείλη και κάνουν το ρητό «κάθε μέρα, μια καλή πράξη» να μην ανήκει μόνο στα «προσκοπάκια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου