Περνώντας από την πλατεία Ηρώων και βλέποντας καθημερινά τα πανό για την Λαϊκή Συνέλευση κάποιων νέων του τόπου μας, αποφάσισα και εγώ να δράξω της ευκαιρίας και να βρεθώ κοντά τους για να τους ακούσω και να δω τι θέλουν αυτοί οι νέοι άνθρωποι να μεταδώσουν-επικοινωνήσουν στον κόσμο.
Τετάρτη βράδυ λοιπόν βρέθηκα στην παρέα αυτών των 50 ανθρώπων, σχεδόν μουδιασμένος και με σκυφτό κεφάλι γιατί δεν ήξερα ούτε ποιοι είναι, ούτε τι επιθυμούν, ούτε τι σκοπεύουν να πράξουν.
Καθώς η ώρα περνούσε, η παρέα μεγάλωνε και το σκεπτικό ήταν ένα και το αυτό: Λαϊκή Συνέλευση= Άμεση Δημοκρατία. Τι σημαίνει δηλαδή αυτό; Ότι ο λαός πρέπει να εισακούγεται σε κάθε λέξη του, μιας και ο λαός μέσα από το δημοκρατικό του δικαίωμα είναι ο κυρίαρχος όλων.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να αναλύσω τις σοφότατες ιδέες και απόψεις που είχαν αυτοί οι νέοι {αλλά και μεγάλοι συντοπίτες μας άνω των 50 ετών}. Το θέμα που θα πρέπει να μας απασχολήσει όλους είναι ότι η λεγόμενη Άμεση Δημοκρατία ήταν και είναι προνόμιο του δημοκρατικού πολιτεύματος που ξεκίνησε θεωρητικά τον Χρυσό Αιώνα του Περικλέους και έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Δηλαδή ο κάθε πολίτης έχει άμεσο λόγο σε κάθε μορφή νομιμότητας, ψήφισης νόμου όταν αυτά διέπονται από κανόνες που είναι προς όφελος του ίδιου του πολίτη.
Σήμερα, όπως ακούστηκε και σε αυτή την μεγάλη παρέα των νέων με τις πραγματικά υπέροχες ιδέες και σκέψεις, το μόνο που κυριαρχεί είναι το συμφέρον των μεγάλων υπερδυνάμεων, οι οποίοι στο βωμό του χρήματος καταστρατηγούν κεκτημένα χιλιάδων ετών.
Καταστρατηγούν το Σύνταγμα, τους νόμους, λεηλατούν την Ελληνική Ιστορία, φτάνοντας μάλιστα μέχρι την κατακρεούργηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας.
Η συζήτηση αυτών των νέων, έφτασε μέχρι τις 1.00 το πρωί. Ο καθένας σήκωνε το χέρι του και μιλούσε για το θέμα που εκείνη την ώρα συζητούσε το σύνολο της Λαϊκής Συνέλευσης. Με λίγα λόγια ήταν μια μορφή Εκκλησίας του Δήμου, όπως συνέβαινε εκείνα τα ένδοξα χρόνια της Αρχαίας Ελλάδος.
Φτάνοντας στο τέλος αυτού του κειμένου και θέλοντας να παροτρύνω πολλούς συμπολίτες μας, ανεξαρτήτως κομμάτων, ιδιότητας, επαγγέλματος, πλούσιου ή φτωχού, να βρεθεί σε μια από αυτές τις συζητήσεις. Γιατί αξίζει τα μυαλά μας τελικά να βρίσκουν νέους ορίζοντες, νέα «λιμάνια» απόπλου και να ακούν αυτές τις γνήσιες αθώες φωνές πολιτών που σίγουρα κάτι έχουν να πουν, για το παρόν και το μέλλον!
Νίκος Νικόλιζας
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου