Με αφορμή την περασμένη 5η Δεκεμβρίου, διεθνής ημέρα αφιερωμένη στον Εθελοντισμό και την οικονομικό-κοινωνική ανάπτυξη σε συνδυασμό με την 11η Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα του Παιδιού, είναι ευκαιρία να σκεφτούμε ουσιαστικά πώς είναι δυνατόν ο εθελοντισμός να επιδαψιλεύσει –ιδίως στη σημερινή εποχή, που η ανάγκη είναι επιτακτική- την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας, η οποία αποσαθρώνεται με γοργούς ρυθμούς.
Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από περιστατικά τριτοκοσμικού χαρακτήρα που δυστυχώς επιβεβαιώνουν την ανέχεια και την αποδυνάμωση του κοινωνικού και κρατικού μηχανισμού, οι οποίοι αποτελούν πυλώνες ανάπτυξης οποιασδήποτε κοινωνίας. Η απόλυτη απόδειξη της κάθετης πτώσης των θεμελίων του βιοτικού μας επιπέδου είναι το θλιβερό γεγονός των
λιποθυμιών παιδιών από πείνα σε αρκετά σχολεία όλης της χώρας. Ίσως επισήμως να μην υπάρχουν στοιχεία που να μαρτυρούν το ακριβές μέγεθος του προβλήματος, ωστόσο καταγράφονται καθημερινά περιστατικά, αρκετά για να μας ανησυχήσουν. Φυσικά το γεγονός δεν περιορίζεται στους προαύλιους σχολικούς χώρους. Συναντάται σε αρκετές περιοχές της Αττικής αλλά και ολόκληρης της χώρας.
λιποθυμιών παιδιών από πείνα σε αρκετά σχολεία όλης της χώρας. Ίσως επισήμως να μην υπάρχουν στοιχεία που να μαρτυρούν το ακριβές μέγεθος του προβλήματος, ωστόσο καταγράφονται καθημερινά περιστατικά, αρκετά για να μας ανησυχήσουν. Φυσικά το γεγονός δεν περιορίζεται στους προαύλιους σχολικούς χώρους. Συναντάται σε αρκετές περιοχές της Αττικής αλλά και ολόκληρης της χώρας.
Σχετικά με την αντιμετώπιση όμοιων προβλημάτων που αφορούν στο κοινωνικό σύνολο, η φιλανθρωπία και η αλληλεγγύη, σε όλες τις μορφές της, αλλά κυρίως στην ανθρώπινη είναι βασικά στοιχεία που θα καταφέρουν να φωτίσουν και να οδηγήσουν στο δρόμο προς επίλυση ή έστω να εξομαλύνουν την προβληματική κατάσταση.
Αναμφίβολα, οι παραπάνω έννοιες αποτελούνται από αρκετή δόση εθελοντικού πνεύματος. Ουτοπικά, ο εθελοντισμός θα πρέπει να καλλιεργείται αυτόβουλα, δίχως πιέσεις. Η τωρινή κατάσταση δυστυχώς δεν αφήνει τέτοια περιθώρια, αλλά παράλληλα παρέχει το κατάλληλο έδαφος, ώστε να βρει ο εθελοντισμός την ουσιαστική του εφαρμογή.
Περισσότερο ισχυρός δε είναι όταν πρόκειται για παιδιά, αν και στην πραγματικότητα είναι μάλλον χρέος, αφού όλοι εμείς έχουμε την υποχρέωση να φροντίζουμε γι’ αυτά. Η αφύπνιση και ενεργοποίηση του εθελοντικού μας πνεύματος θα αποτελέσει εφαλτήριο για μια αισιόδοξη προσπάθεια αλλαγής του σαθρού κοινωνικό-οικονομικού σκηνικού.
Η άμεση δράση και συνεισφορά όλων- κι όχι μόνον εντός οικονομικών πλαισίων- θα βελτιώσει την παρεκκλίνουσα από τα δέοντα πρότυπα κατάσταση, που σίγουρα θλίβει όλους. Η εποχή προτάσσει ριζικές αλλαγές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Ο εθελοντισμός αποτελεί έναν δίαυλο επικοινωνίας για να βρεθεί μια διέξοδος από την ανώμαλη λειτουργία του κράτους που προφανώς αδυνατεί να διαχειριστεί και να λύσει τα αυτονόητα βασικά προβλήματα επιβίωσης των πολιτών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου