ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ Β.Ε.Π.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

12-03-2012

Πώς, πότε και για ποιους θα υλοποιηθεί η δέσμευση του Πρωθυπουργού για ενιαίο φόρο επιχειρήσεων 15%

Σαφές χρονοδιάγραμμα και διευκρινίσεις, ζητά ο Πρόεδρος του ΒΕΠ

Οι διαρκείς δεσμεύσεις για λήξη των μέτρων λιτότητας και μη εφαρμογή νέων αλλά και η πρόσφατη Πρωθυπουργική εξαγγελία για επιβολή ενιαίου φόρου στις επιχειρήσεις 15% προκάλεσε την αντίδραση του Προέδρου του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά Ανδριανού Μιχάλαρου ο οποίος τόνισε σε σχετική δήλωσή του:

«Ο Πρωθυπουργός δεν διευκρίνισε πότε θα υλοποιηθεί αυτή η εξαγγελία της χαμηλής φορολόγησης. Δεν αναφέρθηκε δηλαδή σε κανένα χρονοδιάγραμμα ούτε κι έδωσε οποιαδήποτε διευκρίνιση για το, εάν η φορολόγηση αυτή θα αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή και τις μεγάλες επιχειρήσεις με τους μεγάλους τζίρους. Δεν αναφέρθηκε δηλαδή καθόλου στο, εάν το 15% θα ισχύει για τον μικρομεσαίο που βρίσκεται λίγο πριν από το λουκέτο και, εάν θα ισχύει το ίδιο και για τη

μεγάλη επιχείρηση. Δεν είπε πότε θα γίνει. Πότε θα ξεκινήσει.

Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, όπως και η κοινωνία, δεν αντέχουν τη σκληρή φορολογία που τους έχει επιβληθεί κι εξακολουθεί να τους επιβάλλεται με μετονομασία φόρων και ενοποιήσεις αυτών, όπως είναι ο ενιαίος φόρος ακινήτων.

Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας δεν μπορεί να υπομένει άλλο τα χαράτσια, οι πλάτες του έχουν λυγίσει και ζητούν οι εξαγγελίες να μην είναι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα ή «παρηγοριά στον άρρωστο» αλλά ουσιαστικές δεσμεύσεις με σαφείς όρους και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής».

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

12-03-2012

ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ.

Η ΕΛΛΑΔΑ, ΜΠΟΡΕΙ;

Με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του νέου Προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ κ. Σταυρίδη, η οποία συμπίπτει με την επίσκεψη του στενού συνεργάτη του Βλαντιμίρ Πούτιν στον Έλληνα Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για τη ΔΕΠΑ, ο Πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά κ. Ανδριανός Μιχάλαρος προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Τις επενδύσεις τις ακούμε, τις υποστηρίζουμε αλλά ακόμη δεν τις βλέπουμε. Αυτό που θα πρέπει να γίνει συνειδητό είναι ότι οι επενδυτές, όπως δείχνουν οι καθημερινές συζητήσεις αλλά και οι συχνότατες επισκέψεις ξένων επενδυτών στη χώρα μας, θέλουν. Το θέμα, όμως είναι, εάν η Ελλάδα, μπορεί. Οι μηχανισμοί λειτουργούν; Όπως όλοι γνωρίζουμε στην Ελλάδα και, συγκεκριμένα, στο εμπορικό λιμάνι τού Πειραιά, έχει πραγματοποιηθεί μία από τις μεγαλύτερες κινεζικές επενδύσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η εκτέλεση νέων έργων υποδομών τόσο στον Εμπορευματικό σταθμό όσο και συγγενείς χώρους, πέρα από τη σημαντική ελληνική προστιθέμενη αξία και τη δημιουργία θέσεων εργασίας δίνει και μία μακρόπνοη προοπτική στον τομέα των μεταφορών. Η COSCO κατάφερε το 2012 να φθάσει τα 2 εκατομμύρια εμπορευματοκιβώτια. Με την ολοκλήρωση της κατασκευής της Προβλήτας 3 μέχρι τα τέλη Μαΐου του 2013, η δυναμική της COSCO θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Τέτοιες επενδυτικές κινήσεις αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν πρόκριμα για  την προσέλκυση και νέων επενδύσεων από κινεζικές επιχειρήσεις που αυξανόμενες χαρακτηρίζονται από εξωστρέφεια και επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στην ευρωπαϊκή αγορά. Η ενεργοποίηση της συμφωνίας μεταξύ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της Cosco και της Hewlett -Packard, που επισημοποιήθηκε πρόσφατα θα σηματοδοτήσει τεράστια οφέλη για την ελληνική οικονομία γενικότερα, και όχι μόνο για τις εμπορευματικές μεταφορές. Πρόκειται για πραγματικό μεγάλο deal, το οποίο θα έχει ωφέλειες τόσο για την Cosco, όσο και για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Και είναι πραγματικά, μία πολύ σημαντική συμφωνία. Ωστόσο δεν θεωρούμε ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ μπορεί σήμερα να ανταπεξέλθει στο βάρος μίας τέτοιας συμφωνίας έχοντας διαχρονικά προβλήματα, τα οποία δεν έχουν λυθεί. Και όσο η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ καθυστερεί, τόσο θα αναρωτιόμαστε, εάν μπορεί να αντέξει με την υπάρχουσα μορφή το βάρος μίας τέτοιας συμφωνίας. Στη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων-ιδιωτικοποιήσεων και της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας θα πρέπει να υπάρξει άρση των αντικινήτρων, που είναι η δυσλειτουργία των δημοσίων επιχειρήσεων, η αποκατάσταση ήρεμου εργασιακού κλίματος, το σταθερό και ευνοϊκό για τις επενδύσεις φορολογικό περιβάλλον και η εν γένει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

Χωρίς αποκρατικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις και επενδύσεις ανάπτυξη δεν πρόκειται να έλθει. Πρόκειται για μονόδρομο που δεν μπορεί να μην ακολουθήσει η Ελλάδα υπό την πίεση της φτώχειας και της ανεργίας.