ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΝΩΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΓΕΜΑΤΟ ΕΙΡΩΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣΕΒΕΙΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ κ. ΚΟΥΜΠΕΤΣΟΥ 

Στο κείμενο με τα σχόλια για το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) είχε προβλεφθεί και πως  περίπου θα είναι η απάντηση των στελεχών της διοίκησης του Δήμου, αφού είναι γνωστή πλέον η τακτική, να κάνουν το άσπρο-μαύρο και την μέρα-νύχτα με πολύ μεγάλη ευκολία και άνεση και τούτο επειδή θεωρούν, πως όλοι οι άλλοι είναι ανόητοι. Τρανή απόδειξη αποτελεί το γεγονός, ότι από την μια διαλαλούν σε όλους τους τόνους, πως το ΓΠΣ έχει εγκριθεί και από την άλλη καλούν τους πολίτες, να κάνουν προτάσεις. Εάν όντως έχει εγκριθεί, οι προτάσεις είναι άχρηστες, αφού το θέμα έχει λήξει. Εάν χρειάζονται προτάσεις, τότε αυτό σημαίνει, πως το ΓΠΣ δεν έχει ακόμα εγκριθεί. Δυστυχώς στο βωμό της μικροπολιτικής και της ψηφοθηρίας πέφτουν σε τραγικές αντιφάσεις και ασύγνωστα λάθη.

Ήταν φυσικό επόμενο ο κ. Κουμπέτσος να αναλάβει, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αφού αυτός μετά την εξαγγελία του Δημάρχου, πως υπογράφηκε το ΓΠΣ, τον εξέθεσε ανακοινώνοντας, πως ΔΕΝ υπογράφηκε. Και βέβαια αυτά δεν μπορεί κανένας σοβαρός άνθρωπος, να τα αμφισβητήσει, ούτε κι αυτός ο μαέστρος στα φακιρικά κ. Κουμπέτσος, διότι είναι καταγεγραμμένα στον τοπικό Τύπο.

Φαίνεται λοιπόν, πως αυτή η ανακοίνωση  εξόργισε τον κ. Μαρινάκη, «τράβηξε» το αυτί του κ. Κουμπέτσου και αναγκάστηκε, να γράψει όλες αυτές τις φιλολογικές μπαρούφες.

Το κείμενο του κ. Κουμπέτσου κανονικά δεν αξίζει καμιάς απαντήσεως, επειδή τα γραφόμενά του υποβιβάζουν κατά πολύ το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, αφού χρησιμοποιεί φράσεις, που χαρακτηρίζονται από περισσή αγένεια μη σεβόμενος απολύτως τίποτα και επειδή βαφτίζει την πλήρη διαστρέβλωση, που κάνει, ως αλήθεια, ενώ τα εμπεριστατωμένα σχόλια για το ΓΠΣ, τα οποία στηρίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία και στις δικές τους ανακοινώσεις, ως ανακρίβειες.

Εντούτοις, μια φράση του δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη και ασχολίαστη, διότι την γράφει ένας

Αντιδήμαρχος, δηλαδή ένας απ’ αυτούς, που διοικούν την πόλη και ο οποίος κατά τεκμήριο θεωρείται μορφωμένος.

Γράφει για τον  Σταμούλη: «Ψάχνει να βρει την παραμικρή λεπτομέρεια (π.χ. ένα κώμα σε μια πρόταση…) για να δικαιολογήσει την πολιτική του ύπαρξη». Βέβαια κάποιος πρέπει να του πει, πως άλλοι έχουν υπαρξιακά προβλήματα και όχι ο επικεφαλής της ΕΝΩΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, ο οποίος είχε ήδη καταξιωθεί επαγγελματικά και κοινωνικά πριν ασχοληθεί με την πολιτική.

Μάλλον ο κ. Κουμπέτσος, όταν συνέρχεται από το πολιτικό κώμα, μετατρέπεται σε εξαπτέρυγο και από την πολλή σπουδή, να (υπο)στηρίξει τον κύριό του, πέφτει σε σοβαρά ολισθήματα. Είναι γνωστό, πως κώμα (που αυτός γράφει) σημαίνει τον βαθύ ύπνο, τον λήθαργο. Προφανώς, εννοεί το σημείο στίξεως, αλλά αυτό είναι κόμμα και όχι κώμα.

Και χρησιμοποιεί αυτός ο κατά τεκμήριο μορφωμένος την φράση, που χρησιμοποιούν οι αγράμματοι και αμόρφωτοι «Ο Σταμούλης ασχολείται με λεπτομέρειες, με τα κόμματα», προκειμένου να τον θίξουν πολιτικά, αφού δεν έχουν άλλο τι, να του προσάψουν.

Αλλά αυτοί είναι αδαείς και δεν γνωρίζουν την τεράστια σημασία του κόμματος σε μια φράση, η θέση του οποίου μπορεί να αλλάξει τελείως το νόημα και νομίζουν, πως είναι ένα διακοσμητικό στοιχείο του κειμένου. Π.χ. στην φράση: «Ο Γιάννης είπε ο Γιώργος είναι βλάκας», μπορεί κανείς να καταλάβει, ποιος λέει τον άλλο βλάκα, εάν δεν μπει κόμμα; Όχι βέβαια.

Και ιδού η τεράστια σημασία του κόμματος «Ο Γιάννης είπε, ο Γιώργος είναι βλάκας». Εδώ, που τέθηκε κόμμα, ο Γιάννης λέει τον Γιώργο βλάκα.

Ενώ στην ίδια ακριβώς φράση: «Ο Γιάννης, είπε ο Γιώργος, είναι βλάκας»,που άλλαξαν θέση τα κόμματα,  σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ο Γιώργος λέει τον Γιάννη βλάκα.

Επομένως, είναι πολύ σημαντικό, να ασχολείται κανείς και με τα κόμματα (χωρίς βεβαίως να παραβλέπει τα άλλα), διότι η θέση τους μέσα στο κείμενο δεν είναι διακοσμητική, αλλά παίζει σπουδαίο ρόλο και πολλές φορές είναι καθοριστική για την απόδοση του νοήματος των γραφομένων.  Απαξιώνεται όμως η χρήση των κομμάτων από τους αγράμματους και αμόρφωτους, επειδή δεν γνωρίζουν την χρήση τους. Το να μη γνωρίζει κανείς δεν είναι κακό. Κακό είναι να κατηγορεί αυτούς, που γνωρίζουν. Ακόμη δε χειρότερο είναι, να γνωρίζει και παρόλα αυτά να κατηγορεί.  Και ο κ. Κουμπέτσος γνωρίζει ή τουλάχιστον οφείλει, ως μορφωμένος που είναι, να γνωρίζει.

Τέλος, ας σημειωθεί, πως οι ασήμαντες λεπτομέρειες συνθέτουν την τελειότητα, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει, πως η τελειότητα είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια. Και εάν δεν επιδιώκεις και δεν επιζητείς την τελειότητα ποτέ δεν θα φθάσεις κάπου ψηλά. Επομένως και με τις λεπτομέρειες (σαφώς χωρίς να παραμελεί τα άλλα) πρέπει να ασχολείται αυτός, που θέλει, να επιτύχει ξεχωριστά και σπουδαία πράγματα.

Εκ του Γραφείου Τύπου

της «ΕΝΩΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ»