Έλληνες: το Εγώ ή το… Εμείς; Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου.

Η τρέχουσα οικονομική, κοινωνική, πολιτική και μαζί πολιτιστική πραγματικότητα και η εμφανής σε απελπιστικά επίπεδα έλλειψη κάθε θετικής προοπτικής καθώς μπαίνουμε στο δεύτερο φθινόπωρο της Ελλάδας της τρόικα και μπροστά μας θα αναδυθεί απειλητικά ο δεύτερος «χειμώνας της δυστυχίας μας» κάνει επιτακτική, πλέον, την ανάγκη για μια προσεκτική ψυχοκοινωνική αξιολόγηση των δεδομένων χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς υστερικές αντιδράσεις. Μήπως, θα αναρωτηθεί ο υποψιασμένος αναγνώστης, τα παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις πίσω από τις οποίες ενδέχεται να υποκρύπτονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες;
Κατηγορηματικά ΟΧΙ!
Είναι πλέον διάχυτη η διαπίστωση ότι Βρισκόμαστε ως κοινωνία, Λαός και Έθνος, στο μάτι ενός κυκλώνα, στη δίνη προβληματισμών, με κλυδωνισμό θεσμών και δομών, με ακύρωση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και πλαισίων αναφοράς.
Έχουμε τελματώσει σε έναν απίστευτα βρώμικο και δύσοσμο βούρκο...
Κολλήσαμε!
Εάν με τα δεδομένα που βιώνουμε από τον Μάη του 2010 και όσα εξυφαίνονται εις βάρος μας σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο περάσει τελικά στο συλλογικό, εθνικό μας υποσυνείδητο η αίσθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει πια ΚΑΜΙΑ ελπίδα να βρεθεί στέρεο, υγιές, ηθικό κομμάτι γης για να σταθούμε και να σπρώξουμε το Εθνικό μας όχημα, τότε το επόμενο βήμα μας θα είναι στον ΚΥΝΙΣΜΟ…
Θα ακολουθήσει, νομοτελειακά, η απώλεια της ιδεολογίας, η προσφυγή στην απάθεια και την άρνηση που συνθέτουν το ικρίωμα θανάτωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς το δημιουργικό ΕΜΕΙΣ υποκαθίσταται από το άρρωστο, μικροπρεπές...ΕΓΩ!
Επιτρέψαμε στους επιτήδειους να μας πείσουν ότι το νόημα της επιτυχίας είναι ταυτόσημο με το ΕΓΩ και λησμονήσαμε τόσο απερίσκεπτα ότι το ΕΓΩ χρειάζεται και άλλα ΕΓΩ για να εδραιώσει την αυθεντική του ύπαρξη και ότι μέσα στο ΕΜΕΙΣ άνετα διατηρεί τη δημιουργική αυτοτέλειά του!
Καιρός να...ξυπνήσουμε, να θυμηθούμε το ΕΜΕΙΣ…
Πράσινοι, μπλε, κόκκινοι και πολύχρωμοι πολιτικοί ηγέτες και μαζί οι ψηφοφόροι τους ας απαγκιστρωθούμε από την εκφυλιστική αντίληψη του πολιτικού κόστους και του πολιτικού οφέλους!
Να προσπαθήσουμε ΟΛΟΙ μαζί ως Έλληνες κοιτώντας μπροστά μας, να δημιουργήσουμε, έστω αμυδρά, την αίσθηση ότι ακόμη υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ…
Αλλιώς, ο τελευταίος ας φροντίσει, παρακαλώ, να ρίξει την αυλαία και να σβήσει τα φώτα και… Καληνύχτα Ελλάδα!
Αυτό θέλουμε εμείς ή σε αυτό μας έχουν σπρώξει βήμα-βήμα καθώς διαπιστώνανε την ανυπαρξία ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ οι ανθέλληνες εκτός, και μαζί οι διάφοροι μισέλληνες συνεργάτες τους, εντός Ελλάδος;
Επικοινωνώ άρα Υπάρχω