Την ίδια στιγμή που η πόλη μας έχει παρασυρθεί σε ένα κυκεώνα ανασφάλειας , μη εμπιστοσύνης , πολιτικής διαφθοράς , ισοπέδωσης αξιών , πολιτικής αναρχίας και κατά γενική ομολογία στασιμότητας σε πολιτισμικό επίπεδο , και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες λίγων συμπολιτών να διατηρήσουν εθιμικά οικονομικά και πολιτιστικά την πόλη μας σε αξιοπρεπές επίπεδο , μου θύμισε κάτι πρωτόγνωρο για μένα και για πολλούς ίσως Μεγαρίτες.....
ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΤΟΝ ΦΑΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΥΞΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΜΑ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Παραθέτω κατωτέρω την απόδειξη των όσων ανέφερα , μια απόδειξη που βλέπει για πρώτη φορά την δημοσιότητα και ελπίζω οι αγαπητοί συμπολίτες που ασχολούνται με τα θέματα της ιστορίας μας να την αγκαλιάσουν και να την αναδείξουν ανάλογα.......
ΠΕΤΡΟΣ ΛΟΥΚΑΣ
-------------------------------------------------------------------------------------
Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ
ΝΑ ΜΙΜΗΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΡΕΙΣ
Γράφει ο ΣΠΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ο μεγάλος Αθηναίος ρητοροδιδάσκαλος Ισοκράτης το 355 π.Χ. έγραψε τον περίφημο λόγο του «Περί Ειρήνης», ο οποίος ως βασικό θέμα έχει την άσκηση, τόσο της εξωτερικής πολιτικής, όσο και την εσωτερική πολιτική των Αθηναίων. Ο Ισοκράτης εκφράζει την απογοήτευσή του σχετικά με την πορεία των Αθηνών γι’ αυτό και μιλά επικριτικά για τις άσχημες επιλογές αυτών που διοικούν την πόλη.
Παράλληλα επισημαίνει τα ηθικά οφέλη που απολαμβάνουν. όσες πόλεις – κράτη επιδιώκουν την ειρήνη και ασκούν ανάλογη πολιτική προς αυτήν την κατεύθυνση.
Απώτερος σκοπός του Ισοκράτη είναι να νουθετήσει και να διαπαιδαγωγήσει τους Αθηναίους, επειδή ο λαός ασκεί την εξουσία στα πλαίσια της άμεσης Δημοκρατίας των Αθηνών.
Για να γίνει περισσότερο κατανοητός ταυτόχρονα και πιστευτός, ο Ισοκράτης στον συγκεκριμένο λόγο του κάνει παραλληλισμό μεταξύ των Θεσσαλών, οι οποίοι λόγω της αλαζονείας και της ασυδοσίας που υπέδειξαν καταστράφηκαν, και των Μεγαρέων, οι οποίοι λόγω της συνετής πολιτικής και της σωφροσύνης τους ευημέρησαν.
Ο Ισοκράτης προτρέπει τους ακροατές να αναζητήσουν τρία πράγματα:
1) Για ποιο λόγο η Αθήνα και η Σπάρτη, ενώ αρχικά ήταν δυο μικρές πόλεις, έγιναν μεγάλες δυνάμεις και παρά ταύτα κινδυνεύουν να ανδραποδιστούν.
2) Ποίες είναι οι αιτίες που οι κάποτε πάμπλουτοι Θεσσαλοί περιέπεσαν σε ανέχεια
3) Με ποιο τρόπο οι Μεγαρείς ενώ ήταν αφανείς και αδύναμοι, κατάφεραν να εξελιχθούν σε δυνατή και πλούσια πόλη.
Επίσης προτρέπει τους Αθηναίους να σκεφθούν, για ποίους λόγους οι Θεσσαλοί, που κληρονόμησαν μεγάλες περιουσίες και κατείχαν και μεγαλύτερη επικράτεια έπεσαν στην φτώχεια, ενώ οι Μεγαρείς, που αρχικά ήταν μία μικρή και ασήμαντη πόλη, χωρίς να έχουν καλλιεργήσιμη γη, λιμάνια, λατομεία αργύρου, καλλιεργούν πετρώδεις εκτάσεις και διαθέτουν τις μεγαλύτερες περιουσίες ανάμεσα στους Έλληνες.
Την απάντηση την δίνει ο ίδιος:
Οι πρώτοι (Θεσσαλοί) είχαν τάσεις και έκαναν πράξεις που προκάλεσαν την απώλεια του άφθονου υλικού πλούτου. Οι δεύτεροι (Μεγαρείς) εφάρμοσαν μία μετρημένη και ειρηνική πολιτική και με τον τρόπο αυτό βελτίωσαν την αρχικά καχεκτική οικονομική τους κατάσταση.
Και διερωτάται ο Ισοκράτης:
Πως γίνεται τις ακροπόλεις των Θεσσαλών να τις κατέχει ορισμένες φορές ο στρατός των άλλων πόλεων, ενώ οι ίδιοι διαθέτουν μεγάλη στρατιωτική δύναμη, τρεις χιλιάδες ιππείς και ελαφρά οπλισμένους στρατιώτες.
Αντίθετα οι Μεγαρείς κυβερνούν την πόλη τους όπως θέλουν. Οι Θεσσαλοί είναι σε συνεχή πόλεμο μεταξύ τους, ενώ οι Μεγαρείς, που κατοικούν ανάμεσα σε εχθρικές δυνάμεις, στους Πελοποννήσιους, τους Θηβαίους και τους Αθηναίους, βρίσκονται σε συνεχή ειρήνη.
Ο Ισοκράτης προτείνει το συμπέρασμα που πρέπει να εξαγάγουν οι Αθηναίοι από τα παραδείγματα αυτά: Η κατάχρηση οδηγεί στην καταστροφή (Θεσσαλοί), η μετρημένη συμπεριφορά αποφέρει οφέλη (Μεγαρείς). Ωστόσο είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι σ’ αυτό το χωρίο το παραδείγματα που προέρχονται από τη σύγχρονη ιστορική πραγματικότητα διαμορφώνουν ένα επιχείρημα που βασίζεται στο συμφέρον. Οι Μεγαρείς γνώριζαν τα πραγματικά τους συμφέροντα. Τα επεδίωξαν με έξυπνο τρόπο και πέτυχαν τους στόχους τους. Οι Μεγαρείς ενήργησαν δίκαια και για το λόγο αυτό ανταμείφθηκαν με την ευημερία
Το ανωτέρω κείμενο του Ισοκράτους αποτελεί ένα μεγάλο εγκώμιο για την εξωτερική και εσωτερική πολιτική των Μεγαρέων αφού φτάνει στο σημείο να προτρέπει την άλλοτε κραταιά Αθήνα να μιμηθεί τους Μεγαρείς.
----------------------------------------------------------------------------------
ΘΕΩΡΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΘΕΜΑ
Π.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου