Η Nasa φωτογραφίζει τη Γη!

Η Γη έχει φωτογράφηση... Κοιτάξτε ψηλά και χαμογελάστε! 23 χρόνια μετά η ΝΑΣΑ θα τραβήξει την ίδια σκηνή από το μακρινό Κρόνο.

Το μόνο σπίτι που έχουμε γνωρίσει ποτέ είναι η Γη, η Μπλε Χλωμή Κουκίδα" Καρλ Σαγκάν

«Η γη είναι μια πολύ μικρή σκηνή σε μια γιγαντιαία κοσμική αρένα. Οι φλυαρίες μας, η "νομιζόμενη" αυτό-σημασία μας, η ψευδαίσθηση ότι κατέχουμε προνομιακή θέση στο σύμπαν, όλα τίθενται υπό αμφισβήτηση από αυτόν τον κόκκο θαμπού φωτός….. Η μπλε χλωμή κουκίδα, όμως, είναι το μόνο σπίτι που έχουμε γνωρίσει ποτέ».
Αυτά είναι τα λόγια που είχε πει ο Καρλ Σαγκάν ο διάσημος Αμερικανός αστρονόμος, αστροφυσικός που ήταν ο πρώτος που με τον εκλαϊκευμένο λόγο του, προσπάθησε να φέρει την ανθρωπότητα κοντά στο σύμπαν.

Ήταν επίσης ο πρώτος που σκέφτηκε να τραβήξει, το 1990, μια φωτογραφία της Γης, από το τελευταίο σημείο από όπου είναι ορατή μέσα σε αυτό το αχανές περιβάλλον από το οποίο περιβάλλεται, δηλαδή από τον Κρόνο.
Η Γη και ο Κρόνος έχουν απόσταση μεταξύ τους 1,5 δις χιλιόμετρα. Ακόμα πιο μακριά βρίσκεται ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας, αλλά από εκεί είναι αδύνατο να τραβηχτεί φωτογραφία, όχι μόνο της χιλιομετρικής απόστασης, αλλά και επειδή η Γη από εκεί δεν φαίνεται καν!
Μόλις ο Καρλ Σαγκάν είδε τη φωτογραφία ονόμασε τη Γη η «Χλωμή Μπλε Κουκκίδα».
Η «Χλωμή Μπλε Κουκίδα» λοιπόν τραβήχτηκε από το Voyager 1 από απόσταση ρεκόρ, δείχνοντας αμυδρά τον πλανήτη μας μέσα στο αχανές διάστημα.
Ύστερα από αίτημα του Καρλ Σαγκάν, το Voyager 1, καθώς

O Άρης λάμπει καθώς φτάνει στην ελάχιστη απόστασή του από τη Γη για το 2012 !!!

Με τον Άρη σε αντίθεση, η Γη βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στον Ήλιο και τον γειτονικό πλανήτη.

Αθήνα

Ο Μάρτιος και ο Απρίλιος είναι οι καταλληλότεροι μήνες για την παρατήρηση του Άρη το 2012, καθώς ο πλανήτης βρίσκεται αυτό το διάστημα στην ελάχιστη απόστασή του από τη Γη για το 2012.

Το Σάββατο 3 Μαρτίου ο Άρης βρέθηκε σε θέση αντίθεσης, δηλαδή στην αντίθετη πλευρά της Γης σε σχέση με τον Ήλιο. Η Γη βρέθηκε έτσι ακριβώς ανάμεσα στον Άρη και τον Ήλιο και ο γειτονικός πλανήτης απείχε εκείνη την ημέρα μόλις 62,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Σύμφωνα με τη NASA, η καλύτερη μέρα για την παρατήρηση του Άρη είναι η Δευτέρα 5 Μαρτίου, δύο ημέρες μετά την αντίθεση.  

 

Για να θαυμάσει κανείς τον Κόκκινο Πλανήτη, αρκεί να κοιτάξει στην ανατολή περίπου μισή ώρα μετά το ηλιοβασίλεμα. Λίγες ώρες αργότερα, γύρω στα μεσάνυχτα, ο Άρης μεσουρανεί με το κοκκινωπό του χρώμα στον νότιο ουρανό.

Ακόμα και με γυμνό μάτι ο παρατηρητής μπορεί να διακρίνει το κοκκινωπό χρώμα του πλανήτη, το οποίο οφείλεται σε ένα λεπτό στρώμα οξειδίου του σιδήρου, δηλαδή ένα λεπτό στρώμα σκουριάς.

Με ένα μικρό τηλεσκόπιο, οι ερασιτέχνες αστρονόμοι μπορούν να διακρίνουν ακόμα και τα καλύμματα  ξηρού πάγου (παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα) στους πόλους του Άρη.

Η αντίθεση του 2012 είναι βέβαια εντυπωσιακή, δεν θεωρείται όμως ιδιαίτερα ευνοϊκή, καθώς συνέβη κοντά στο σημείο όπου οι τροχιές της Γης και του Άρη απέχουν περισσότερο.

Μια καλύτερη ευκαιρία θα έλθει με την αντίθεση του 2018, όταν το φαινόμενο μέγεθος του Άρη στον ουρανό θα είναι σχεδόν διπλάσιο.

Νησιά στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη;

Οι λοφίσκοι σε σχήμα δακρύων, έχουν εντοπιστεί στον πλανήτη Αρη, μέσα από τις φωτογραφίες που έστειλε το διαστημικό σκάφος Mars Odyssey, πριν από 10 χρόνια.

Οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου του Τέξας που τους μελέτησαν, κατέληξαν τώρα στο ενδεχόμενο να πρόκειται για νησιά, που δημιουργήθηκαν μέσα σε ωκεανούς που υπήρχαν στην επιφάνεια του Αρη, πριν από εκατομμύρια χρόνια!

Οι απίστευτες εικόνες που δείχνουν τις κοιλάδες και τα κανάλια του κόκκινου πλανήτη, αποτελούν εδώ και μία δεκαετία αντικείμενο μελέτης για τους επιστήμονες. Το στοιχείο όμως που τους οδήγησε στη θεωρία περί νησιών και ωκεανού, ήταν η μορφή των λοφίσκων (στη φωτογραφία), η οποία υποδηλώνει πώς όταν σχηματίστηκαν δεν βρίσκονταν στην επιφάνεια του Αρη, αλλά στον πυθμένα ενός ωκεανού που υπήρχε κάποτε εκεί.

"Πιστεύουμε ότι αυτά τα νησιά σχηματίστηκαν κάτω από το νερό, όταν στον Άρη υπήρχε ένας σχετικά μεγάλος και βαθύς ωκεανός" υποστηρίζει η Λορένα Μοσκαρντέλι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Αν τα παραπάνω ισχύουν, τότε ο αρχαίος Αρης, πρέπει να ήταν κάπως έτσι:Νησιά στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη;

Οι λοφίσκοι σε σχήμα δακρύων, έχουν εντοπιστεί στον πλανήτη Αρη, μέσα από τις φωτογραφίες που έστειλε το διαστημικό σκάφος Mars Odyssey, πριν από 10 χρόνια.
Οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου του Τέξας που τους μελέτησαν, κατέληξαν τώρα στο ενδεχόμενο να πρόκειται για νησιά, που δημιουργήθηκαν μέσα σε ωκεανούς που υπήρχαν στην επιφάνεια του Αρη, πριν από εκατομμύρια χρόνια!


Οι απίστευτες εικόνες που δείχνουν τις κοιλάδες και τα κανάλια του κόκκινου πλανήτη, αποτελούν εδώ και μία δεκαετία αντικείμενο μελέτης για τους επιστήμονες. Το στοιχείο όμως που τους οδήγησε στη θεωρία περί νησιών και ωκεανού, ήταν η μορφή των λοφίσκων (στη φωτογραφία), η οποία υποδηλώνει πώς όταν σχηματίστηκαν δεν βρίσκονταν στην επιφάνεια του Αρη, αλλά στον πυθμένα ενός ωκεανού που υπήρχε κάποτε εκεί.

"Πιστεύουμε ότι αυτά τα νησιά σχηματίστηκαν κάτω από το νερό, όταν στον Άρη υπήρχε ένας σχετικά μεγάλος και βαθύς ωκεανός" υποστηρίζει η Λορένα Μοσκαρντέλι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Αν τα παραπάνω ισχύουν, τότε ο αρχαίος Αρης, πρέπει να ήταν κάπως έτσι:Νησιά στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη;

Οι λοφίσκοι σε σχήμα δακρύων, έχουν εντοπιστεί στον πλανήτη Αρη, μέσα από τις φωτογραφίες που έστειλε το διαστημικό σκάφος Mars Odyssey, πριν από 10 χρόνια.
Οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου του Τέξας που τους μελέτησαν, κατέληξαν τώρα στο ενδεχόμενο να πρόκειται για νησιά, που δημιουργήθηκαν μέσα σε ωκεανούς που υπήρχαν στην επιφάνεια του Αρη, πριν από εκατομμύρια χρόνια!


Οι απίστευτες εικόνες που δείχνουν τις κοιλάδες και τα κανάλια του κόκκινου πλανήτη, αποτελούν εδώ και μία δεκαετία αντικείμενο μελέτης για τους επιστήμονες. Το στοιχείο όμως που τους οδήγησε στη θεωρία περί νησιών και ωκεανού, ήταν η μορφή των λοφίσκων (στη φωτογραφία), η οποία υποδηλώνει πώς όταν σχηματίστηκαν δεν βρίσκονταν στην επιφάνεια του Αρη, αλλά στον πυθμένα ενός ωκεανού που υπήρχε κάποτε εκεί.

"Πιστεύουμε ότι αυτά τα νησιά σχηματίστηκαν κάτω από το νερό, όταν στον Άρη υπήρχε ένας σχετικά μεγάλος και βαθύς ωκεανός" υποστηρίζει η Λορένα Μοσκαρντέλι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Αν τα παραπάνω ισχύουν, τότε ο αρχαίος Αρης, πρέπει να ήταν κάπως έτσι:

Πετρώματα από τον πλανήτη Άρη έπεσαν στην Αφρική !!!

Οι επιστήμονες επιβεβαιώνουν μια πρόσφατη και σπάνια "εισβολή" από τον Άρη - κομμάτια μετεωρίτη που έπεσαν από τον κόκκινο πλανήτη το περασμένο καλοκαίρι στο Μαρόκο.

Είναι η πέμπτη μονάχα περίπτωση όπου εμπειρογνώμονες έχουν χημικά επιβεβαιώσει ότι φρέσκα ​​πετρώματα του πλανήτη Άρη έπεσαν στη Γη. Η τελευταία φορά ήταν το 1962. Οι επιστήμονες πιστεύουν πως το συμβάν έγινε τον περασμένο Ιούλιο, επειδή υπήρχαν θεάσεις του μετεωρίτη τότε στη Βόρεια Αφρική.  

Μια ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων, η οποία περιλαμβάνει επιστήμονες της NASA, επιβεβαίωσε τα αποτελέσματα των εξετάσεων την Τρίτη. Πιστοποίησαν ότι τα 7 κιλά του μετεωρίτη που περισυλλέγησαν προήλθαν από τον Άρη. Η μεγαλύτερη πέτρα ζυγίζει πάνω από 2 κιλά.

Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι πριν από εκατομμύρια χρόνια κάτι μεγάλο συνετρίβη στον Άρη που έστειλε θραύσματα στο υπόλοιπο ηλιακό σύστημα. Περιστασιακά, κάποια θραύσματα πέφτουν στη Γη.

Εντυπωσιακό βίντεο καταγράφει την περιστροφή της γης

Ένα εντυπωσιακό βίντεο από την περιστροφή της γης κατέγραψαν τα μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Παρακολουθώντας κανείς το βίντεο μπορεί να διακρίνει ολόκληρες πολιτείες να προβάλλουν μέσα από τα σύννεφα, καθώς και εκατομμύρια φώτα να λαμπιρίζουν.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακή όμως είναι και η εικόνα από αστραπές στην κεντρική Αμερική. Η κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού που χρηματοδοτήθηκε από 16 κράτη κόστισε 100 δισεκατομμύρια δολάρια και ολοκληρώθηκε φέτος μετά από μια δεκαετία. Μέχρι στιγμής έχει διανύσει 1.5 δισεκατομμύρια μίλια όσο είναι δηλαδή ένα ταξίδι μέχρι τον ήλιο μετ’ επιστροφής επί οκτώ φορές.

Η «σκοτεινή ύλη» της NASA

Σε μια προσπάθεια να προχωρήσει πέρα από το αδύνατο, η NASA δημιούργησε ένα υλικό που είναι πιο μαύρο από το… μαύρο! Τρόπος του λέγειν φυσικά, αλλά το υλικό το οποίο αποτελείτε από νανοσωλήνες άνθρακα, διαθέτει μία ιδιαίτερα υψηλή ικανότητα απορρόφησης φωτός, στο υπεριώδες και...




ορατό φάσμα, που φτάνει μέχρι και το 99,5%. Αν και άλλες ερευνητικές ομάδες εργάζονταν πάνω σε αυτόν τον τομέα, η NASA τους «πήρε» τα φώτα στην κυριολεξία. Τώρα θα αναρωτιέται κανείς που θα μπορούσε αυτό να βρει εφαρμογή. Εξαιρετικά απορροφητικά υλικά φωτός έχουν περισσότερες λοιπόν χρήσεις στο διάστημα, απ’ όσες θα μπορούσατε κανείς να σκεφτεί.

Όπως αποδεικνύεται, πολλά επιστημονικά πειράματα περιλαμβάνουν και την παρακολούθηση του επιπέδου φωτός. Όταν, όμως, υπάρχει περίσσεια φωτός τριγύρω, αυτή μπορεί να παραποιήσει τα αποτελέσματα. Μέχρι τώρα, οι αστροναύτες χρησιμοποιούν ένα ειδικό για το διάστημα μαύρο χρώμα, το οποίο ωστόσο απορροφά μόνο το 90% περίπου του φωτός.

Επίσης, με την ικανότητα να απορροφά και το υπέρυθρο φως, το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προστατεύσει ορισμένα ευαίσθητα εξαρτήματα και έτσι αυτά να γίνουν πιο αξιόπιστα. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απορροφά την θερμότητα και να διασφαλίζει ότι αντικείμενα και εξαρτήματα διατηρούν χαμηλή θερμοκρασία και δεν απορροφούν θερμότητα.
proho.gr

Είναι ο Κόσμος μας ένα fractal;

Στον ουρανό είναι γραμμένο ένα μυστικό, ένα κρυμμένο σχεδιάγραμμα που περιγράφει το αρχικό σχέδιο του ίδιου του Κόσμου. Ο διασκορπισμός της ύλης σε όλο το διάστημα ακολουθεί ένα μοτίβο που σχεδιάστηκε στην αρχή του χρόνου και που μεγεθύνεται συνεχώς σε απίστευτες αναλογίες για, σχεδόν, 14 δισεκατομμύρια χρόνια κοσμικής επέκτασης. Σήμερα εκείνο το μοτίβο αποκωδικοποιείται βαθμιαία με την ανάλυση των χαρτών της κατανομής των άστρων, και αυτό που έχει αποκαλυφθεί θα μπορούσε να τινάξει τη σύγχρονη κοσμολογία από τα θεμέλιά της.

Η κοσμολογία ιδρύθηκε υποθέτοντας ότι όταν παρατηρείται ο Κόσμος στις πιο μεγάλες κλίμακες, η ύλη κατανέμεται λίγο πολύ ομοιόμορφα σε όλο το διάστημα. Είναι αυτό που ονομάζουν οι κοσμολόγοι "ομαλή" δομή. Αλλά μια μικρή κοινότητα ερευνητών, με επικεφαλής το στατιστικό φυσικό Luciano Pietronero του πανεπιστημίου της...
Ρώμης υποστηρίζει ότι αυτή η υπόθεση είναι σε διαφωνία με αυτό που μπορούμε να δούμε. Αντίθετα υποστηρίζουν ότι οι γαλαξίες σχηματίζουν μια δομή που δεν είναι καθόλου ομαλή: μερικά μέρη τους έχουν πολλή ύλη, άλλα όχι, αλλά η ύλη βρίσκεται στα ίδια μοτίβα, σε μεγάλες και μικρές εκδόσεις, σε οποιαδήποτε κλίμακα κι αν το βλέπουμε. Με άλλα λόγια, ο Κόσμος είναι φράκταλ.

Οι κοσμολόγοι συμφωνούν ότι το σύμπαν δομείται με κλίμακες των 200 εκατομμυρίων ετών φωτός. Μετά υπάρχουν διαφωνίες

Είναι μια αμφισβητούμενη άποψη, και γι αυτό έχει προκαλέσει έντονο διάλογο πάνω από 10 χρόνια τώρα. Από τότε, οι αστρονόμοι έχουν

Αστεροειδής θα περάσει στις 8 Νοεμβρίου σε απόσταση αναπνοής από τη Γη !!!

Αστεροειδής με πλάτος 400 μέτρα και βάρος 55 εκ τόνων που φέρει την κωδική ονομασία YU55 στις 8 Νοεμβρίου θα περάσει σε πραγματική απόσταση αναπνοής από την Γη. 

Η πλήρη περιφορά του αστεροειδούς γύρω από τον ήλιο κρατάει 14 χρόνια. Η απόσταση που θα βρεθεί από την γη αυτή την φορά ο YU55 είναι 329.115 χιλιόμετρα κατά τις εκτιμήσεις, δηλαδή ανάμεσα από την Γη και την Σελήνη. Η απόσταση αυτή είναι η κοντινότερη που έχει βρεθεί αστεροειδής τέτοιου μεγέθους τον τελευταίο αιώνα.

Λίγες μέρες πριν την 8η Νοεμβρίου, στις 17 Οκτωβρίου σε απόσταση 34 εκ χιλιομέτρων από την Γη θα περάσει ο γνωστός κομήτης Elenin, από την ουρά του αναμένεται να αποκληθούν αρκετά κομμάτια που θα κατευθυνθούν προς την γήινη ατμόσφαιρα και θα... φτάνουν στην Γη στις αρχές του Νοεμβρίου, τότε δηλαδή που θα περνάει και ο YU55. Ο φόβος τον επιστημόνων είναι μήπως...

κάποιο από τα τεράστια κομμάτια τις ουράς του Elenin συγκρουσθεί με τον YU55 και του αλλάξει πορεία είτε προς την Σελήνη προσφέροντα μας ένα άνευ προηγουμένου θέαμα είτε προς την Γη. Η σύγκρουση του αστεροειδούς με την Γη θα προκαλούσε καταστροφή σε απόσταση 10,000 χιλιομέτρων αν έπεφτε σε ξηρά η αν έπεφτε σε θάλασσα θα σήκωνε τσουνάμι μεγαλύτερο από 15 μέτρα. Ακόμα θα μπορούσε να επηρεάσει και τους μαγνητικούς πόλους της Γης.

Εντύπωση προκαλεί εν αναμονή τις διέλευσης του YU55 και του κομήτη Elenin ότι η NASA δημοσιοποίησε στο επίσημο site της nasa.gov άρθρο με τίτλο ¨Το διαστημικό τηλεσκόπιο εντοπίζει λιγότερους αστεροειδείς κοντά στην Γη" .

Πολλά σενάρια επιστημονικής φαντασίας έχουν δει το φως της δημοσιότητας, εν όψιν, του αστρικού φαινομένου που θα λάβει χώρα, στις αρχές του Νοεμβρίου που φτάνουν μέχρι του σημείου, να μιλούν για κάποια περίπτωση "ευφυούς ελέγχου" αυτών τον ουράνιων αντικειμένων. Η ακόμα και για 9 ufo που ακολουθούν στην ουρά του Elenin σε σχηματισμό. 

http://periergaa.blogspot.com

Αστεροειδής θα περάσει δίπλα από τη γη το Νοέμβρη

Ο αστεροειδής YU55 θα πλησιάσει το Νοέμβρη πολύ κοντά στη Γη. Αυτή είναι η πρώτη φορά που ένα τόσο μεγάλος αστεροειδής (με διάμετρο 400 μέτρα και βάρος 55 εκατομμυρίων τόνων) θα περάσει τόσο κοντά από τον πλανήτη μας.
Σε περίπτωση που ο αστεροειδής χάσει την πορεία του και πέσει στη γη, ο κρατήρας που θα δημιουργήσει θα είναι βάθους 750 μέτρων, ενώ η
πρόσκρουσή του θα ισοδυναμεί με τη ζημιά που προκαλούν 65 χιλιάδες ατομικές βόμβες.
Ωστόσο, οι επιστήμονες είναι καθησυχαστικοί, τονίζοντας πως για τα επόμενα 100 χρόνια δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο, χωρίς να μπορούν όμως να υπολογίσουν αν μετά το πέρας τους, υπάρχουν τέτοιες πιθανότητες.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο YU55 είναι ένα από τα περίπου 900 διαστημικά αντικείμενα που απειλούν την Γη. Ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς, αφού τα παρατηρητήρια ολοένα και ανακαλύπτουν νέα τέτοια αντικείμενα.
Τον αστεροειδή ανακάλυψαν το 2005, στελέχη του προγράμματος παρατήρησης του διαστήματος «SpaceWatch Program» της NASA.

Το νέο πρόγραμμα της ΝASA

Με στόχο τον πλανήτη Άρη

 

Το σχέδιο ενός νέου βαρέως τύπου οχήματος εκτόξευσης για την εξερεύνηση με επανδρωμένες αποστολές του μακρινού διαστήματος, με απώτερο στόχο τον πλανήτη Άρη, παρουσίασε σήμερα ο επικεφαλής της NASA Τσάρλς Μπόλντεν.

«Αυτό το νέο σύστημα εκτόξευσης θα δημιουργήσει καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας για τους Αμερικανούς, θα εξασφαλίσει τη διατήρηση της αμερικανικής ηγεσίας στο Διάστημα και θα εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο», δήλωσε ο Μπόλντεν σε μια παρουσίαση στο Κογκρέσο, περιβαλλόμενος από πολλούς Γερουσιαστές Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους.

Αυτό το σύστημα εκτόξευσης, που ονομάζεται «Space Launch System», θα επιτρέψει τη μεταφορά αστροναυτών πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά σε μια κάψουλα που ονομάζεται «Orion Multi Purpose System», του οποίου το σχήμα θυμίζει εκείνο του προγράμματος «Απόλλων» για την κατάκτηση της Σελήνης.

Οι δύο πρώτοι όροφοι του πυραύλου θα προωθούνται με κρυογονικούς κινητήρες που χρησιμοποιούν ένα μίγμα υδρογόνου και υγρού οξυγόνου.

Η πρώτη έκδοση του συστήματος εκτόξευσης θα είναι σε θέση να μεταφέρει στο διάστημα ωφέλιμο φορτίο μεταξύ 70 και 100 τόνων και θα εξελιχθεί για να αυξήσει αυτή την ικανότητα έως τους 130 τόνους.

Αυτό το σύστημα θα χρησιμοποιεί ευρέως δοκιμασμένες τεχνολογίες που χρησιμοποιήθηκαν για τις εκτοξεύσεις των διαστημικών λεωφορείων, υπογραμμίζει η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ σε ανακοίνωση της.

Το τελευταίο διαστημικό λεωφορείο, το Ατλαντίς, πραγματοποίησε πτήση τον Ιούλιο θέτοντας τέρμα σε ένα πρόγραμμα που διήρκεσε τρεις δεκαετίες.

Η απόφαση για την έναρξη του σχεδίου αυτού έγινε μετά από πολλούς μήνες στοχασμού κατά τη διάρκεια των οποίων η NASA εξέτασε διάφορα σχέδια βαρέων οχημάτων εκτόξευσης.

Το παράδοξο της πληροφορίας απλουστεύθηκε

Ο ορίζοντας γεγονότων μιας μαύρης τρύπας είναι ο τελευταίος σταθμός: πέρα από αυτό το όριο τίποτα, ακόμη και φως, δεν μπορεί να δραπετεύσει. Αλλά αυτό το "τίποτα" περιλαμβάνει την πληροφορία; Οι φυσικοί εδώ και 40 χρόνια καταπιάνονται με το "παράδοξο της πληροφορίας μιας μαύρης τρύπας", αλλά τώρα μια ομάδα ερευνητών από τη...
Βρετανία σκέφτεται ότι μπορεί να προσφέρει μια λύση αυτό το παράδοξο.

Οι ερευνητές αυτοί έχουν δημιουργήσει ένα θεωρητικό μοντέλο για τον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας αποφεύγοντας συνολικά το χωροχρόνο. Η εργασία τους υποστηρίζει επίσης μια αμφισβητούμενη θεωρία που προτάθηκε πέρυσι και που προτείνει ότι η βαρύτητα είναι μια αναδυόμενη δύναμη παρά μία καθολική θεμελιώδη αλληλεπίδραση.

Παράδοξη ιστορία

Το παράδοξο της πληροφορίας εμφανίστηκε αρχικά στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν ο Stephen Hawking πρότεινε ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι συνολικά μαύρες, κάτι που στηριζόταν στην εργασία του Jacob Bekenstein στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Ο Hawking έδειξε ότι ζεύγη σωματιδίων-αντισωματιδίων που παράγονται κοντά στον ορίζοντα γεγονότων – την εξωτερική περιφέρεια μιας μαύρης τρύπας – θα χωρίζονταν. Ένα σωματίδιο θα περιερχόταν μέσα στη μαύρη τρύπα ενώ το άλλο θα δραπέτευε προς τα έξω, κάνοντας έτσι τη μαύρη τρύπα ένα σώμα που κατά παράδοξο τρόπο ακτινοβολεί.

Η θεωρία του Hawking υπονοούσε ότι,

Ανακαλύφθηκε τέταρτος δορυφόρος της Γης

Δουβλίνο.

Ιρλανδοί επιστήμονες, χάρη στις νέες μεθόδους έρευνας του διαστήματος, εντόπισαν σε απόσταση 19 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, σε τροχιά γύρω από αυτήν, ένα μεγάλο ουράνιο αντικείμενο, έναν αστεροειδή.

Έχει διάμετρο 400 χιλιόμετρα, όπως μετέδωσε  το ρωσικό πρακτορείο Itar Tass.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο αστεροειδής αυτός ονομάστηκε 2010-S016 και έχει γίνει δορυφόρος της Γης πριν από 250.000 χρόνια.

Δεν αποκλείεται να διαμορφώθηκε πριν από 4,4 εκατομμύρια χρόνια, ως αποτέλεσμα καταστροφικής σύγκρουσης με άγνωστο σώμα του πλανητικού συστήματός μας και έκτοτε έγινε δορυφόρος της Γης, όπως η Σελήνη.

Το Juno της NASA ξεκίνησε το ταξίδι του προς τον γίγαντα του Ηλιακού μας Συστήματος.

Το επόμενο βήμα στην εξερεύνηση του μεγαλύτερου πλανήτη του Ηλιακού μας Συστήματος ξεκίνησε με την εκτόξευση πάνω σε έναν πύραυλο Atlas 5 της αποστολής Juno.

Μετά το Galileo, το οποίο εκτοξεύθηκε το 1989 και έφτασε στον Δία το 1995, ένα νέο ρομποτικό σκάφος σκοπεύει να αποκαλύψει τα μυστικά του Δία.

Μόλις μπει σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη τον Ιούλιο του 2016, θα προσπαθήσει να μετρήσει την ποσότητα νερού της ατμόσφαιρας του, να μελετήσει την σύνθεση, θερμοκρασία και τις κινήσεις των νεφών στην ατμόσφαιρα, να χαρτογραφήσει το μαγνητικό και το βαρυτικό του πεδίο, να εξερευνήσει την μαγνητόσφαιρά του και να μελετήσει το βόρειο και νότιο σέλας στους πόλους του Δία.

Η αποστολή του Juno θα διαρκέσει ένα χρόνο (33 τροχιές γύρω από τον Δία) και θα τελειώσει με την ελεγχόμενη είσοδο και καταστροφή του στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.

Το σκάφος πήρε το όνομα του από την ρωμαϊκή θεότητα Juno η οποία είναι η αντίστοιχη της Ήρας στην ελληνική μυθολογία.

 Η ιστοσελίδα της αποστολής:
http://missionjuno.swri.edu/

http://www.ofa.gr

Εντοπίστηκε οξυγόνο στο διάστημα

Μιά από τις μακροβιότερες έρευνες στην αστρονομία έλαβε τέλος: οι αστρονόμοι εντόπισαν οξυγόνο μοριακού βάρους στο διάστημα.Παρότι μεμονωμένα άτομα οξυγόνου έχουν κατά καιρούς βρεθεί στο υπερπέραν, ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν είχε εντοπιστεί το μόριο του οξυγόνου,δηλαδή το ίδιο το οξυγόνο που αναπνέουμε...

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel εντόπισε τα μόρια σε μία περιοχή στον αστερισμί του Ορίωνα.Το οξυγόνο είναι το τρίτο κατά σειρά σε αφθονία στοιχείο στο σύμπαν και στη μοριακή του μορφή με τα 2 άτομα να ενώνονται σχηματίζοντας διπλό δεσμό, αποτελεί την αιτία ζωής στον πλανήτη μας.

Η ομάδα των αστρονόμων επέλεξε να ψάξει στον αστερισμό του Ορίωνα, πιστεύοντας ότι το οξυγόνο θα σχηματιζόταν από τον πάγο και την σκόνη σε ένα πιο ζεστό,ταραχώδες μέρος του διαστήματος.

«Αυτό εξηγεί γιατί μερικό από το οξυγόνο μπορεί να κρύβεται» δήλωσε ο Paul Goldsmith,διοικητής-ερευνητής του Herschel Oxygen Project.

Το μυστήριο των UFO

Η γέννηση της Ουφολογίας χρονολογείται από τις 24 Ιουνίου του 1947. Tότε ο επαγγελματίας πιλότος Κένεθ Άρνολντ, πετώντας πάνω από το όρος Ράινιερ στις ΗΠΑ, παρατήρησε ένα σχηματισμό από....
εννέα ασημένια αντικείμενα, τα οποία αργότερα περιέγραψε ως «ιπτάμενους δίσκους». Όπως όμως βεβαιώνουν από τα κέντρα Ουφολογίας, «ήδη από το 1897 μιλούσαν στις ΗΠΑ για μυστηριώδη «αερόπλοια». Στη δεκαετία του 1930 για «αεροπλάνα-φαντάσματα», χωρίς διακριτικά σήματα και αστραφτερές ατράκτους. Το 1946, στις σκανδιναβικές χώρες υπήρξε πλήθος αναφορών για «πυραύλους φαντάσματα» που έπεφταν από τον ουρανό δίχως ν´ αφήνουν ίχνη στο έδαφος.

Βολίδες από τον ουρανό

Οι περισσότερες περιπτώσεις αποδίδονται σε φυσικά φαινόμενα και τεχνητές καταστάσεις. Οι παρατηρητές δεν ήταν σε θέση να τις εξακριβώσουν, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών παρατήρησης ή εξαιτίας της σπανιότητας του φαινομένου. Πολύ σπάνιοι είναι, για παράδειγμα, οι «σφαιρικοί κεραυνοί». Πρόκειται για αστραποβόλες σφαίρες από ιονισμένα ατμοσφαιρικά αέρια που σχηματίζονται σε μεγάλο υψόμετρο εξαιτίας συγκεκριμένων ηλεκτρικών πεδίων.

Πολλές φορές ο συναγερμός αφορά σε σύννεφα παράξενα φωτισμένα ή με ασυνήθιστο σχήμα. Ή, πάλι, πρόκειται για αντανακλάσεις του φωτός πάνω σε κρυστάλλους πάγου στην ατμόσφαιρα. Η πιο επιβλητική εντύπωση είναι εκείνη που δημιουργείται κατά την πτώση ενός υπερμεγέθους μετεωρίτη. Η βολίδα του σε σύντομο χρονικό διάστημα γίνεται μεγαλύτερη από τη Σελήνη και η μεγάλη θερμότητα που δημιουργείται λόγω της τριβής του μετεωρίτη με την ατμόσφαιρα τον καθιστά λαμπρότερο κι από τον ήλιο. Καθώς πέφτει προς το έδαφος το χρώμα του αλλάζει, αφού καταναλώνονται σταδιακά τα χημικά στοιχεία που τον αποτελούν. Όταν φτάσει σε ύψος 50-10.000 μ., το τείχος του αέρα και η θερμοκρασία προκαλούν το σταδιακό διαμελισμό του και την τελική έκρηξή του.

Όμως, η φύση των Ούφο μπορεί να οφείλεται και σε ανθρώπινες ενέργειες. Οι Γερμανοί είχαν ξεκινήσει την παραγωγή «ιπτάμενων πτερύγων» με κινητήρες, τεχνολογία που οικειοποιήθηκαν οι Αμερικανοί.

Η επιστήμη ερευνά

Το 4% των παρατηρήσεων Ούφο παραμένει ανεξήγητο. Ο διάσημος αστρονόμος Καρλ Σαγκάν, που έγινε γνωστός για τις θεωρίες του περί ύπαρξης και άλλων κατοικημένων κόσμων, υποστήριζε ότι είναι αδύνατο να μας επισκεφτούν εξωγήινα όντα αφού οι διαστημικές αποστάσεις που πρέπει να καλυφθούν είναι τεράστιες. Ακόμα και το κοντινότερο σε μας αστέρι, το Άλφα του Κενταύρου, απέχει 4,4 έτη φωτός. Το γρηγορότερο διαστημόπλοιό μας θα χρειαζόταν 60.000 χρόνια για να φτάσει ως εκεί. Το απόλυτο όριο στο σύμπαν είναι η ταχύτητα του φωτός και κανένα διαστημόπλοιο, όσο τεχνολογικά προηγμένο κι αν ήταν, δε θα μπορούσε να την ξεπεράσει.

Σήμερα, όμως, αρκετοί φυσικοί πιστεύουν πως ίσως υπάρχει μια «κερκόπορτα» στο πρόβλημα αυτό: να «σκάψουμε» ένα διάδρομο διαφυγής στο χωροχρόνο που να ενώνει δύο σημεία του σύμπαντος, όπως δύο σημεία σε μία σήραγγα Η θεωρία για τους διαδρόμους αυτούς ή «σκουληκότρυπες» είχε διατυπωθεί ήδη από το 1916, από τον Λούντβιχ Φλαμ. Όμως μόλις πριν από λίγα χρόνια αντιληφθήκαμε πως θα μπορούσαμε να τις χρησιμοποιήσουμε για να περάσουμε από το ένα άστρο στο άλλο μέσα σε λίγες ώρες, όπως τονίζουν ειδικοί της Διεθνούς Αστροναυτικής Ακαδημίας.

Όμως πώς είναι δυνατό να κρατήσουμε ανοιχτή μια τέτοια τρύπα, αρκετά μεγάλη ώστε να χωρά ένα διαστημόπλοιο; Εμείς στη Γη δε γνωρίζουμε ακόμα τον τρόπο, όμως ένας πολιτισμός πιο εξελιγμένος από το δικό μας ενδεχομένως να ήταν σε θέση να το καταφέρει. Μια άλλη δυνατότητα είναι αυτή του «διαστημοπλοίου Αλκουμπιέρ». Ο φυσικός Μιγκέλ Αλκουμπιέρ απέδειξε πως αν ήταν δυνατό σε μας να συμπιέσουμε το χωροχρόνο μπροστά από ένα διαστημόπλοιο και να τον διαστείλουμε πίσω του, τότε αυτό το διαστημόπλοιο θα μετακινούνταν σαν σανίδα του σερφ, αναπτύσσοντας μάλιστα ταχύτητα μεγαλύτερη από εκείνη του φωτός.

Εξωγήινοι στην Ελλάδα

Παράξενα περιστατικά και υποθέσεις περί εμφάνισης εξωγήινων έχουν αναφερθεί και στη χώρα μας. Ο Τύπος τις έχει καταγράψει σχεδόν όλες, ενώ άφθονες είναι και οι συνεντεύξεις με αυτόπτες μάρτυρες, λιγότερο ή περισσότερο αξιόπιστους. Πολλά από αυτά τα περιστατικά έχουν βρει μια λογική εξήγηση. Ένα ελάχιστο ποσοστό από τις καταγγελίες περί εμφάνισης Ούφο στην Ελλάδα παραμένει επιστημονικά ανεξήγητο - αν βέβαια θεωρηθούν άξιες έρευνας όλες οι μαρτυρίες. Η σύγχρονη ιστορία «στενών επαφών» ξεκινά στις 24 Οκτωβρίου του 1954, όταν ο γεωργός Ηλίας Κορομηλάς, 84 χρονών, κατήγγειλε επώνυμα στο αστυνομικό τμήμα της Βαδούσας Αιγίου ότι είδε ένα διαστημόπλοιο στον ουρανό. Από τότε μια μακρά σειρά ανάλογων περιστατικών και φαινομένων έχουν καταγραφεί στα αρχεία των πανεπιστημίων και του Αστεροσκοπείου Αθηνών. Πόσο εύκολο είναι, στην πραγματικότητα, κάποιοι εξωγήινοι να διασχίσουν το αχανές διάστημα με διαστημόπλοια καταλήγοντας στην αστρική μας γειτονιά;

Αχανείς αποστάσεις

Σύμφωνα με τον αστροφυσικό κ. Διονύση Σιμόπουλο, διευθυντή του Ευγενίδειου Πλανηταρίου, οι διαστρικές αποστάσεις αποτελούν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Ο ίδιος διευκρινίζει: «Είναι αλήθεια ότι εκατομμύρια άνθρωποι σ´ ολόκληρο τον κόσμο πιστεύουν ακράδαντα στην πραγματικότητα ύπαρξης ιπτάμενων δίσκων και στη δυνατότητα εξωγήινων επισκέψεων από άλλα πλανητικά συστήματα. Φυσικά, το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει ζωή στο διάστημα, ότι κατά καιρούς θα πρέπει να έχουν ανθήσει διάφοροι πολιτισμοί στο σύμπαν και ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι το μοναδικό λογικό ον ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των γαλαξιών, είναι κάτι που όλοι σχεδόν οι επιστήμονες αποδέχονται σήμερα σαν κάτι το πιθανό. Οι αποστάσεις όμως που μας χωρίζουν από τα άλλα άστρα και τους άλλους πιθανούς εξωγήινους πολιτισμούς είναι ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα.

Σκεφτείτε ότι, αν υποθέσουμε πως στο δικό μας Γαλαξία υπάρχουν αυτή τη στιγμή 1.000.000 διαστημικοί πολιτισμοί, τότε για να μπορέσει ένα και μόνο διαστημόπλοιο απ´ όλους αυτούς να φτάσει μία και μόνο φορά στη Γη, θα έπρεπε καθένας απ´ αυτούς να εκτοξεύει 1.000 διαστημόπλοια το χρόνο επί 250 χρόνια συνεχώς και προς όλες τις κατευθύνσεις. Έτσι, ακόμα κι αν κάποιοι εξωγήινοι κατορθώσουν να δημιουργήσουν την τεχνολογία εκείνη που θα τους επιτρέψει να καλύψουν την άβυσσο των διαστρικών αποστάσεων, οπωσδήποτε δε θα το έκαναν με τη βοήθεια των δεκάδων διαφορετικών μοντέλων Ούφο που κατά καιρούς αναφέρονται. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που ένας εξωγήινος πολιτισμός βρισκόταν σε απόσταση χιλίων μόνο ετών φωτός από μας, μια απλή ανταλλαγή μηνυμάτων θα απαιτούσε την παρέλευση 2.000 χρόνων.

Και το άσχημο είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι´ αυτό, αφού η ταχύτητα του φωτός περιορίζεται στα 300 000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, μια ταχύτητα-όριο για το σύμπαν, την οποία τίποτα το υλικό δεν μπορεί να υπερβεί έστω και με την πιο «μαγικά» αναπτυγμένη τεχνολογία. Μέσα σ´ ένα σύμπαν που ίσως και να σφύζει από ζωή, είμαστε απομονωμένοι σαν σε καραντίνα...».

Το διαβάσαμε από το: Το μυστήριο των UFO http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2011/05/ufo_3001.html#ixzz1MJX0fyry

DARPA και NASA εξετάζουν τη δημιουργία… Αστροσκάφους!

Ένα σκάφος που θα αυτοκατασκευάζεται και θα εκτελεί διαπλανητικά ταξίδια είναι ο στόχος…

Περισσότερες πληροφορίες βγαίνουν στη δημοσιότητα για ένα διαστημικό σκάφος που θα μπορεί να «εκτελέσει ένα ταξίδι ανάμεσα στα αστέρια». Και μάλιστα πιστεύεται πως δεν θα κοστίσει περισσότερα από «μερικές εκατοντάδες δολάρια» για να κατασκευαστεί από την πλευρά της κυβέρνησης.
Και αυτό γιατί δεν θα κατασκευαστεί από την ίδια την αμερικανική κυβέρνηση αλλά από την μυστική οργάνωση DARPA. Η ιδέα φαίνεται να έρχεται από την κλασική νουβέλα του Robert Heinlein «Time for the Stars» όπου μια θαυματουργή οργάνωση με την ονομασία Long Range Foundation γίνεται απίστευτα πλούσια επενδύοντας σε υψηλού ρίσκου σχέδια.
Το σχέδιο των ΗΠΑ μοιάζει με αυτή την ιστορία και έχει την ονομασία «100 Year Starship». Το.. θεότρελο τμήμα τεχνολογίας του Πενταγώνου, η DARPA και το τμήμα της NASA Αmes campus στο Silicon Valley το έχουν αναλάβει.
Τα «100 Year Starship» και «100YSS» είναι πατέντες που έχουν κατατεθεί στο αρμόδιο γραφεί – US Patent and Trademark Office στις ΗΠΑ και σκοπός είναι να κατασκευαστεί ένα σκάφος που θα… αυτοκατασκευάζεται!
Όχι, δεν είναι αστείο δείτε εδώ!

by SociaLMagazinE

Πηγή : TNSite: DARPA και NASA εξετάζουν τη δημιουργία… Αστροσκάφους!

Τα 10 μεγαλύτερα αινίγματα στο Διάστημα

Όσο εξερευνούμε το διάστημα, όσο προσπαθούμε να καταλάβουμε πως δημιουργήθηκε το σύμπαν, και η ζωή, βρισκόμαστε απέναντι σε αινίγματα που μας προκαλούν για περισσότερη έρευνα. Με κάθε νέα ανακάλυψη συνειδητοποιούμε, πως όσα περισσότερα μαθαίνει κανείς, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνει πόσα λίγα τελικά είναι αυτά που ξέρει…

Κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου

Γνωστή και ως CMB (cosmic microwave background) , αυτή η ακτινοβολία είναι ένα

Με ‘πεφταστέρια’ υποδέχεται ο ουρανός τη Μεγάλη Εβδομάδα

Με βροχή από «πεφταστέρια», τις Λυρίδες, θα συμμετάσχουν οι ουρανοί στα πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας προσφέροντας την ευκαιρία στους ξενύχτηδες να τα παρατηρήσουν σε όλο το βόρειο ημισφαίριο και στην Ελλάδα με αποκορύφωμα το διάστημα από το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής 22 Απριλίου μέχρι τα χαράματα του Μεγάλου Σαββάτου 23 Απριλίου, εφόσον φυσικά οι καιρικές [...]

Με βροχή από «πεφταστέρια», τις Λυρίδες, θα συμμετάσχουν οι ουρανοί στα πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας προσφέροντας την ευκαιρία στους ξενύχτηδες να τα παρατηρήσουν σε όλο το βόρειο ημισφαίριο και στην Ελλάδα με αποκορύφωμα το διάστημα από το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής 22 Απριλίου μέχρι τα χαράματα του Μεγάλου Σαββάτου 23 Απριλίου, εφόσον φυσικά οι καιρικές συνθήκες δεν είναι απαγορευτικές.

Επισημαίνεται πως μετά τα μέσα Ιανουαρίου και μέχρι τα μέσα Απριλίου οι διάττοντες αστέρες απουσιάζουν παντελώς, μέχρι να εμφανιστούν οι Λυρίδες την άνοιξη.
Η βροχή των Λυρίδων, η οποία ποικίλει από κάθε χρόνο σε ένταση και δεν θεωρείται από τις πιο εντυπωσιακές του έτους, παρατηρείται συνήθως από τις 16 έως τις 25 Απριλίου και οφείλεται στη «διασταύρωση» της τροχιάς της Γης με τα απομεινάρια σωματιδίων σκόνης του κομήτη Θάτσερ (C/1861 G1).
Η βροχή φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου έχει πάρει και το όνομά της, και κυρίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο της Λύρας και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.
Οι Λυρίδες σποραδικά δημιουργούν «μπάλες φωτιάς», δηλαδή μετέωρα πιο φωτεινά και από τον πλανήτη Αφροδίτη. Καταγράφηκαν για πρώτη φορά το 687 πΧ από τους Κινέζους.
Κατά καιρούς, αλλά όχι συχνά, δημιουργούν θεαματικά αποτελέσματα, όπως το 1803 (με 500 μετέωρα την ώρα) και, πιο πρόσφατα, το 1982 (μέχρι 100 μετέωρα ανά ώρα). Ορισμένοι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η επόμενη θεαματική βροχή Λυρίδων θα λάβει χώρα το 2040-41.

Τα εξωγήινα λιβάδια είναι γκρι και μαύρα;

Τα εξωγήινα λιβάδια ίσως δεν είναι πράσινα, υποδεικνύουν οι υπολογισμοί Βρετανών ερευνητών. Στους εξωπλανήτες που βρίσκονται σε συστήματα με δύο άστρα, τα φυτά δεν αποκλείεται να είναι γκρι ή και μαύρα, ώστε να απορροφούν φως σε πολλά μήκη κύματος.

Τα γήινα φυτά φαίνονται πράσινα επειδή ανακλούν τα πράσινα μήκη κύματος και απορροφούν μόνο την γαλάζια και κόκκινη ακτινοβολία που χρειάζονται για τη φωτοσύνθεση.

Τα μήκη κύματος που απορροφά η χλωροφύλλη υπαγορεύονται από το χρώμα του ίδιου του Ήλιου -τα άστρα μπορεί να φαίνονται από κόκκινα έως γαλάζια, ανάλογα με το πόσο θερμά είναι.

Σε συστήματα που περιλαμβάνουν δύο άστρα (όπως στην ένθετη αριστερά), τα φυτά θα είχαν συμφέρον να απορροφούν ακτινοβολία σε περισσότερα μήκη κύματος, ώστε να αξιοποιούν καλύτερα την ενέργεια των μητρικών τους άστρων.

Η ανάμειξη ουσιών σαν την χλωροφύλλη, οι οποίες απορροφούν σε διαφορετικά μήκη κύματος η καθεμία, θα έκανε αυτά τα εξωγήινα φυτά να φαίνονται σκούρα στα ανθρώπινα μάτια, από γκρι έως και κατάμαυρα.

«Αν ένας πλανήτης βρισκόταν σε ένα σύστημα με δύο ή περισσότερα άστρα, θα υπήρχαν δυνητικά πολλές διαθέσιμες πηγές ενέργειας για να τροφοδοτούν τη φωτοσύνθεση [...] Ανάλογα με το χρώμα της αστρικής ακτινοβολίας, τα φυτά θα μπορούσαν να εξελιχθούν πολύ διαφορετικά» αναφέρει ο Τζακ Ο'Μάλεϊ-Τζέιμς, υπεύθυνος της μελέτης στο Πανεπιστήμιο St. Andrews.

Ο ερευνητής παρουσίασε τα συμπεράσματά του την Τρίτη στο συνέδριο της βρετανικής Βασιλικής Αστρονομικής Ένωσης.

Καφέ νάνοι, μαύρο γρασίδι

O Ο'Μάλεϊ-Τζέιμς προσομοίωσε την κίνηση πλανητών σαν τη Γη σε δυαδικά συστήματα που περιλάμβαναν άστρα σαν τον Ήλιο και κόκκινους νάνους.

Οι κόκκινοι νάνοι είναι το πλέον συνηθισμένο είδος άστρου στον Γαλαξία μας. Πρόκειται για μικρά, ασθενικά άστρα που εκπέμπουν αμυδρό κοκκινωπό φως, και συχνά απαντώνται σε δυαδικά συστήματα μαζί με άστρα σαν τον Ήλιο.

Μάλιστα το 50% των καφέ νάνων και το 25% των άστρων σαν τον Ήλιο εκτιμάται ότι είναι μέλη δυαδικών συστημάτων.

Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι πλανήτες σαν την Γη μπορεί να κινούνται σε σταθερές και φιλόξενες τροχιές σε τέτοιου είδους δυαδικά συστήματα.

Ειδικά όσον αφορά τα σχετικά σκοτεινά συστήματα με κόκκινους νάνους, ο Ο'Μάλεϊ-Τζέιμς εκτιμά ότι τα φυτά θα είναι σκούρα, ώστε να απορροφούν όσο περισσότερο φως μπορούν.

Τα φυτά αυτά «μπορεί να φαίνονται μαύρα στα δικά μας μάτια, απορροφώντας σε όλο το εύρος του ορατού φάσματος. Δεν αποκλείεται επίσης να μπορούν να χρησιμοποιούν την υπέρυθρη και υπεριώδη ακτινοβολία στη φωτοσύνθεση» εικάζει ο ερευνητής.

ΤΑ ΝΕΑ

Συγκλονιστικές εικόνες του Διαστήματος, από τη Nasa!

 Η NASA ανακοίνωσε ότι είναι πλέον στην διάθεση όλων τα δεδομένα και οι εικόνες που έχει καταγράψει το διαστημικό τηλεσκόπιο WISE. Το τηλεσκόπιο εκτοξεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2009 και έχει τραβήξει περί τα 3 εκατομμύρια εικόνες στις οποίες καταγράφονται εκατομμύρια γαλαξίες, άστρα και αστεροειδείς ακόμη και στα πιο σκοτεινά και απομακρυσμένα σημεία του Σύμπαντος.

     

    

 

      

Το τηλεσκόπιο στην ουσία χαρτογραφεί το Διάστημα. Η δουλειά που κάνει το WISE είναι εξαιρετικά σημαντική αφού η συντριπτική πλειοψηφία όσων περιοχών, γαλαξιών, άστρων και αντικειμένων που ανακαλύπτει είναι άγνωστα μέχρι σήμερα και η καταγραφή και μελέτη τους ενισχύει σημαντικά την προσπάθεια μελέτης του Σύμπαντος.

 

  

   

 

      

Το WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer) παρατηρεί την υπέρυθρη ακτινοβολία και έτσι μπορεί να εντοπίζει διαστημικά σώματα, τα οποία για διαφόρους λόγους δεν μπορούν να εντοπίσουν και να μελετήσουν τα υπάρχοντα επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια.

Οι ανακαλύψεις στην... γειτονιά μας

 

 

  

Το WISE δεν έχει στρέψει το βλέμμα του μόνο στα πέρατα του διαστήματος αλλά εξερευνά και το ηλιακό μας σύστημα. Μέχρι σήμερα έχει ανακαλύψει 20 κομήτες, περισσότερους από 33 χιλιάδες αστεροειδείς που κινούνται σε μια περιοχή ανάμεσα στον Αρη και τον Δια καθώς και 133 αντικείμενα NEO (Near Earth Objects) που είναι αστεροειδείς και κομήτες η τροχιά των οποίων είναι τέτοια που κάποια στιγμή πλησιάζουν την Γη σε απόσταση 45 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Σύμφωνα με την NASA το WISE τους επόμενους μήνες θα ολοκληρώσει την αποστολή του και την άνοιξη του 2012 θα δημοσιοποιηθεί ολόκληρο το διαθέσιμο υλικό.
  
  Το υλικό δημοσιεύεται στους δικτυακούς τόπους

wise2.ipac.caltech.edu/docs/release/prelim/index.html
www.nasa.gov/wise