ΑΠΟΚΡΙΑ << ΑΣ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ >>

Φ τάσαμε και στην φετινή Αποκριά. Οι συμπαθέστατες αυτές ημέρες του χρόνου, είναι κατά την ορθόδοξη παράδοση μια προπαρασκευαστική περίοδος για την ασκητική βίωση της Σαρακοστής. Αρχίζει την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου (Αρχή Τριωδίου), και λήγει την Κυριακή της Τυροφάγου.
Όπως γνωρίζουμε καθιερώθηκε από την Εκκλησία μας στα τέλη του έκτου αιώνα.
Η Λαϊκή ζωή όμως έδωσε στην Αποκριά, ένα ξεχωριστό περιεχόμενο χαράς και γιορτής, συνδέοντας την παράδοση (ήθη και έθιμα) με την μεταμφίεση και την επιθυμία του ανθρώπου να νιώσει, κάτι διαφορετικό απ' αυτό που ζει και βιώνει στην καθημερινότητα.
Επομένως οι μάσκες απαραίτητες.
Φορέστε τις.
Τις μάσκες; Κι αυτές που φοράμε, τι να τις κάνουμε;
Κάπου πάει η σκέψη μου. Την αφήνω να καλπάσει ψάχνοντας κυρίως το παρελθόν. Στην μνήμη μου έρχονται πολιτικοί, υποψήφιοι των εθνικών εκλογών και υποψήφιοι των Δημοτικών εκλογών, αλλά και απλοί άνθρωποι , που μασκαρεύονται την κατάλληλη στιγμή για να επιτύχουν κάποιο τεθέντα σκοπό.

Πάντα έτσι συνέβαινε. Οι μάσκες υπήρχαν απο καταβολής πολιτισμού.

Εκεί που σκάλιζα τα χαρτιά μου, βρήκα και κάτι άλλο. Μια πανηγυρική επιβεβαίωση ότι πρόκειται για κάτι τόσο συνηθισμένο, όσο οι νεοελληνικές αποκριές. 

Κάποιους στίχους που εκφωνήθηκαν (όχι τραγουδήθηκαν ) στο καλωσόρισμα του πρώτου καρνάβαλου στην Αθήνα (Σύνταγμα) το 1889. Απευθύνονται στον Καρνάβαλο: «Γιατί κι αν είσαι μασκαράς/ τον μάστορα σου βρήκες.!
Εδώ υπάρχουν σαν κι εσέ, αμέτρητες χιλιάδες, γύρνα και δες τριγύρω σου.! Εδώ δεν πιάνεις χαρτωσιά, σε βάζουν κάτω άλλοι./ Αν θέλεις γύρνα να τους δεις, σ' αυτό το καρναβάλι. 

Η ιδέα όμως δε έμεινε εκεί. Βρίσκεται κατόπιν πιο αναπτυγμένη. Σε ελεύθερη απόδοση μπορεί να μετατραπεί σήμερα στο σύνθημα, - Μη φοράτε μάσκες-. Γλεντήστε με αυτές που έχετε. Μασκαράτα χωρίς μάσκες. Αυτό είναι πιο αληθινό καρναβάλι.
Θυμίζει και λίγο καραγκιόζη τούτο. Είναι κοινό γνώρισμα, η αντιμετώπιση του κωμικού, σαν απελευθερωτική έκρηξη.

Επειδή όμως Αποκριές είναι κι όλα επιτρέπονται ας πούμε και το άλλο. Υπάρχει δίλλημα , άν τα καθιερωμένα γλέντια θέλουν τεχνητές ή φυσικές  μάσκες. Ας πεταχτούν αυτές που φοριούνται μόνιμα , απο τις κατηγορίες ανθρώπων που προανέφερα. Ν α μεταμφιεστούμε ,  απαλλαγμένοι απο το βάρος του ήδη μεταμφιεσμένου.

Ειδικά εκείνοι που προσπαθούν πάντοτε να υφαρπάξουν την πολιτιστική προτίμιση της απληροφόρητης μάζας φορώντας την μάσκα της σκοπιμότηταςκαι του επιδιωκόμενου σκοπού ( εξουσία ) , είναι ανάγκη να τις πετάξουν.

Είναι δυνατόν πλέον στην εποχή της απίστευτα προχωρημένης τεχνολογίας, να φορούν κάποιοι την ψεύτικη μάσκα του πολιτικάντη, του λαϊκιστή, και του υποσχεσιολόγου;
Ας αναλογιστούμε κι ας δούμε ειδικά, πόσοι «πολιτικοί άρχοντες», θεμελίωσαν την ύπαρξή τους πάνω στις πιο πάνω μάσκες. Εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι, μόλις πέσουν οι «Μάσκες» τότε καταλαβαίνουμε, ποιοι μίλαγαν γνήσια και σταράτα, και ποιοι ψεύτικα και συμφεροντολογικά.
Μετά την πτώση των μασκών, όχι ξανά τα ίδια λάθη.
Φιλοσοφίες; Δεν νομίζω.
Όμως είπαμε. Στις Αποκριές όλα επιτρέπονται.
Όμως μόνο στις Αποκριές.

ΜΙΧΑΛΑΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
πρ. Αντιδήμαρχος